شخصی

من خواب نیستم!
خاموش اگر نشستم
مرداب نیستم!

روزی که بر خروشم
و زنجیر بگسلم
روشن شود که آتشم و آب نیستم

باران كه بزندتازه آسمان می*شود عین این دل من، بی*ستاره و مه*آلود،آنوقت این دل بی*همراهمی*خواهد كه بخواندنمناك، چون نوای باران؛می*خواهد كه آواز در آواز باران بیفكند،چندان كه آسمان هم نداند؛ این نوا از كدامین برآمده! به*گاه رعد اما،سكوت می*كند این دل، كه شهرآشوب نمی*داند!!!

جز خدا کیست که در سایه مهرش باشیم
رحمت اوست که پیوسته پناه من و توست

از خدا برگشتگان را کار چندان سخت نیست
سخت کار ما بود کز ما خدا برگشته است...

خدایا ....
من اگر بد کنم
تو را بنده های خوب بسیار است
اما تو اگر مدارا نکنی
من را خدای دیگر کجاست ؟

بی خیالت که نمی شوم هیچ هر روز دلتنگ تر هم می شوم

نمی دانم تا کجا

تا کجا باید این مسیرها را تنهایی طی کنم

نمی دانم تا کجای قصه هم باید مجنون باشم هم لیلی

نمی دانم تا کجا هم باید آوازهای عاشقانه بخوانم هم خودم ساز بزنم

هم مراقب باشم که سازهایم همیشه برای از تو خواندن کوک باشند

گاه که دل تنگ می شوم کنار سجاده ی مخمل آرزوها می نشینم و نامت را از دل فریاد می زنم

در باره ی تو با خدای خودم سخن می گویم

حالت را از او می پرسم

به این امید که قدری آرام گیرم

نامت را به تمام قاصدک ها سپرده ام

حالا

...

اگر من عاشق دیوار بودم ترک می خورد و یک پنجره می شد
اگر غم چشمامو آیینه می دید دلش درگیر این منظره می شد
اگر تنهاییمو به شب می گفتم همه شهر رو برام بیدار می کرد
اگر با کوه درد دل می کردم صدامو لا اقل تکرار می کرد
نشون می دی به من بی اعتنایی
تورو می خوام ولی به چه بهایی؟؟؟
شاید با مهربونیه زیادم,خودمو اشتباه توضیح دادم!!!
منم اونکه میون شب تیره نتونست هیچ کی نادیدم بگیره
همون که با نگاهش به تو فهموند می شه مغرور بود اما نرنجوند ...

سخت تر از هر كاريست
سپاس از تو
حتــــــــــي ...
سخت تر از دوش كشيدن كوه
نوشيدن شيره سنگ
ولي براي تـــــشـــــكــــــــــر ...
هديه مي كنم ، قلبم را .