حالــــــــم گرفته از اين شهـــــر که آدم هايش همچون هــــــــــوايش ناپايدارنــــــــــــد ! گاه آنقدر پاک که باورت نمي شــــــــــــود گاه چنان آلوده که نفست مي گيـــــــــرد ..!
اینجـــآ زَمیـــن اَســـتــ رَســمــِ آدمهــآیَشــ عَجیــبــ اَســتــ اینجــآ گـُـم کــه بِشـَـوی بـِـه جــآی اینــکه دُنبــآلتــ بِگـَـردَند فرآموشـَـتــ می کُننـَـد عآشـِـق کــه بِشـَـوی بــه جــآی اینــکه دَرکــَتــ کُنــند ...
چه رسم جالبی است !!! محبتت را میگذارند پای احتیاجت … صداقتت را میگذارند پای سادگیت … سکوتت را میگذارند پای نفهمیت … نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت … و وفاداریت را پای بی کسیت … و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بیکس و محتاج !!!
روحم مـے خـواهـَد بــِرَوَد یــِڪ گـوشــِﮧ بنشیند زانوهایش را بـَغـَل کـُنـَد پـُشتـَش را بهـ دُنیا کند و بُلـَنـد بـُلـَند بگوید مَن دیگر بازیـــ نمیکُنَم...
...
یـــڪـے بـــآیــد آدم رآ بـَـلـَـد بــآشــد … یـــڪـے بـــآیــد بــآشـَــد ڪــہ آدم رآ صــــدآ ڪـُــنـد.. بــہ نـــآم ڪـــوچــڪ اَش صـــدآ ڪــُـنــد .. یـڪ جـــورے ڪـــہ حـــآل آدَم رآ خــــوب ڪــُـنــد.. یـــڪ جــــورے ڪــــہ هــیـچ ڪــــس دیـــگـــر بـَــلــد نــبـآشــد.. یــڪـے بـــآیـــد آدَم رآ بــَـلـَـد بـــآشـــد . . . / ...
آن گلی که به زیر پا له شد من بودم آن کسی که چشمه ی اشکش خشک شد من بودم آن قلبی که شکست،قلب من بود آن مسافری که دیر رسید به قطار سرنوشت من بودم آن پروانه ای که سوخت به دور شمع و خم به ابرو نیاورد من بودم آن ستاره ای که شب های تنهاییت را پر میکرد من بودم ...
دسته بندی های وبلاگ
آخرین بازدیدکنندگان
مشاهده پروفایل
علامت گذاری به عنوان خوانده شده