چقدر زیباست کسی را دوست بداریم.... نه از روی نیاز.... نه از روی اجبار.... و نه از روی تنهایی... فقط برای اینکه: ارزش دوست داشتن را دارد.....
هر روز بر روی دلم می نویسم: عاشقی تا اطلاع ثانوی ممنوع به رویای با تو بودن که می رسم دیگر بار دلم می لرزد....
تنهایی حق کسی است که خیانت می کند اما نصیب کسی می شود که وفادار است......!
رفت؟ به سلامت! من خدا نیستم که بگویم: صد بار اگر توبه شکستی باز ای...... انکه رفت به حرمت انچه با خود برد.... حق برگشت ندارد.... رفتنش مردانه نبود.... لا اقل مرد باشد بر نگردد....
بهای سنگینی دادم تا فهمیدم.... کسی را که قصد ماندن ندارد باید راهی کرد.
من تو را بیشتر از غرورم دوست داشتم و تو............. غرورت را بیشتر از من حالا اما بگذریم نه چیزی از غرور تو مانده نه از دوست داشتن من........
دل من محکمه ایست که به من می گوید : همه را دوست بدار / به همه خوبی کن و اگر بد دیدی/ دل به دریای محبت بزن و بخشش کن.
اولا به نظر می رسید که زندگی بی تو یعنی هیچ......... حالا که رفتی فهمیدم که فقط به نظر می رسید....