به امید یه هوای تازه تر گفتیم از رفتن و خوندیم از سفر می خواستیم مثل پرنده ها باشیم آسمونو حس کنیم رها باشیم اومدیم دلو به دریا بزنیم رنگ خورشیدو به شهرها بزنیم اما نه اینجا سراب غربته سهممون یه کوله بار حسرته اینجا ...
حس میڪنم در این تنهایے متروڪ میمانم.. درست مثل یڪ صفحـﮧے ناخوانده متروڪ ِ پر از ترڪ... راست ِ قضیه رو ڪـﮧ دنبال ڪنی میفهمـے دیگـﮧ هیچ امیدے بـﮧ تمام ِ این تنهایـے برام نمونده.. تمام ِ نبودنت براے این همـﮧ احساس ڪافی بود.. بیا ببین.. تمام ِ من از دست رفت..
آب نريختـــــم که برگردي آب ريختـــــم تـــا پاک شود هر چه رد پاي توست …..از زنـــدگي ام
توی یک قصابی یه پیرزن اومد تو و یه گوشه وایستاد ..... یه آقای خوش تیپی هم اومد تو گفت: ابرام آقا قربون دستت پنج کیلو فیله گوساله بکش عجله دارم ..... آقای قصاب شروع کرد به بریدن فیله و جدا کردن اضافه*هاش ..... همینجور که داشت کارشو می*کرد رو به پیرزن کرد گفت: چی مِخی نِنه ؟ پیرزن ...
من باتو زیر باران نرفتــــه ام اما باران که میبارد... دلم برایت تنگ میشود..
در یکي از دبيرستان ها هنگام برگزاري امتحانات سال ششم دبيرستان به عنوان موضوع انشا اين مطلب داده شد که ”شجاعت يعني چه؟” محصلي در قبال اين موضوع فقط نوشته بود : ”شجاعت يعني اين” و برگه ي خود را سفيد به ممتحن تحويل داده بود و رفته بود! اما برگه ي آن ...
بیهوده بود مهربانی هیهات! مثل دویدن در پی باد مثل خطی بود بر آب ها وفای یاران مثل دویدن در پی بادی تو مثل خطی بر آب ها هیهات خوابی تو خواب!
قرارمان یک مانور کوچک بود… قرار بود تیرهای نگاهت مشقی باشد…اما ببین یک جای سالم بر قلبم نمانده است…!!!!
آخرین بازدیدکنندگان
دسته بندی های وبلاگ
مشاهده پروفایل
علامت گذاری به عنوان خوانده شده