عاشقانه

ماه من ،

نماز آیات می خوانم !

وقتی گرفته ای ....

...نه از خاکم نه از بادم نه در بندم نه ازادم...نه ان لیلی تر از مجنون نه شیرینم نه فرهادم...فقط مثل تو غمگینم فقط مثل تو دل تنگم...اگر ابی تر از ابم اگر همزاد مهتابم ...بدونه تو چه بی رنگم بدونه تو چه بی تابم

عجیب است دریا...

همین که غرقش میشوی

پس می زند تو را !

درست

مثل بعضی از آدم ها...!

دلى که اندوه دارد
نیاز به شانه دارد نه نصیحت...
کاش همه این را مى فهمیدند....!

^{ای کاش که جای آرمیدن بودی...یااین ره دور را رسیدن بودی...کاش از پی صدهزارسال از دل خاک...}

...

خودمم...
کسی شبیه هیچکس!

کمی که لابه لای نوشته هایم بگردی پیدایم میکنی...
شبیه پست هایم هستم،

شاد، گاهی غمگین، مهربان، صبور، کمی هم بهانه گیر

اگر نوشته هایم را بیابی منم همان حوالی ام...

شبیه باران پاییزی؛

از فاصله ها دور

و به عشق نزدیک.
شایَد تو
سُکوت میان کلامم باشـــی
دیــده نمیشوی
امــا مَن ٬ تو را اِحســاسْ میکُنم
شایــَد تــو...
هیاهوی قلبَم باشــی
شِنیــده ...

برایت خاطراتی بر روی این دفتر سفید نوشتمکه هیچکسی نخواهد توانست چنین خاطرات شیرینی رابرای بار دوم برایت باز گوید.چرا مرا شکستی ؟چرا؟اشعاری برایت سرودمکه هیچ مجنونی نتوانست مهربانی و مظلومیت چهره ات را توصیف کند
چرا تنهایم گذاشتی ؟چرا؟چهره پاک و معصومت را هزار بار بر روی ورق های باقی مانده وجودم نگاشتمچرا این چنین کردی با من ؟چرا؟زیباترین ستارگان آسمان را برایت چیدم.خوشبو ترین گلهای سرخ را به پایت ریختم.چرا این چنین شد/؟چرا؟من که بودم؟که هستم به کجا دارم می روم