مطالب بدون دسته بندی
من زندگی را دوست دارم ولی از زندگی دوباره می ترسم دین را دوست دارم ولی از کشیش ها می ترسم قانون را دوست دارم ولی از پاسبان ها می ترسم عشق را دوست دارم ولی از زن ها می ترسم کودکان را دوست دارم ولی از آئینه می ترسم سلام را دوست دارم ولی از زبانم می ترسم من می ترسم پس هستم این چنین می گذرد روز و روزگار من من روز را دوست دارم ولی از روزگار می ترسم
وقــتــﮯ مـهـربـانـیــﭟ از دور اینـﻖـدر نــزدیـــڪ اسـت حس میــــڪـنــم جــغــرافــیــا یـــڪ 【 دروغ 】 تـاریـخـیـسـت . . .
یک روز آموزگار از دانش آموزانی که در کلاس بودند پرسید آیامیتوانید راهی غیر تکراری برای ابراز عشق ، بیان کنید؟ برخی از دانش آموزان گفتند با بخشیدن، عشقشان را معنا می کنند. برخی «دادن گل و هدیه» و «حرف های دلنشین» را راه بیان عشق عنوان کردند. شماری دیگر هم گفتند «با هم بودن در تحمل رنجها و لذت بردن از خوشبختی» را راه بیان عشق می دانند. در آن بین ، پسری برخاست و پیش از این که شیوه دلخواه خود را برای ابراز عشق بیان کند، داستان کوتاهی تعریف کرد: یک روز زن ...
یک روز یک پسر و دختر جوان دست در دست هم از خیابانی عبور میکردند جلوی ویترین یک مغازه می ایستند دختر:وای چه پالتوی زیبایی پسر: عزیزم بیا بریم تو بپوش ببین دوست داری؟ وارد مغازه میشوند دختر پالتو را امتحان میکند و بعد از نیم ساعت میگه که خوشش اومده پسر: ببخشید قیمت این پالتو چنده؟ فروشنده:360 هزار تومان پسر: باشه میخرمش دختر:آروم میگه ولی تو اینهمه پول رو از کجا میاری؟ پسر:پس اندازه 1ساله ام هست نگران نباش چشمان دختر ...
به مـــــــن یـــــــــــــــاد بده انسان مدرنـــــــــی باشــــــــــــم وهربار که دلتنــــــــــــــگت میشــــــــــــوم… به جـــــــــــــــــــــــا ی اشــــــــــــــــک و بغـــــــــــــــض به این جملــــــــــه اکتفا کنـــــــــــــم که هوای بـــــــــــــد این روزها آدم را افســــــــــــــــــــرد ه میکنــــــــــــــــــــد …
نگاهم کن که من محتاج آن چشمان دلتنگم بگو با من دوباره راز مستی را که بی تو من به یک دنیا شقایق دل نمی بندم...
حــــــســـ خـــوـبــــیـہ بـــہ خـــوבتــــ مــیـآے و مے بینے بـــہ کـــسے کـــہ رهَـــآ تـــ کـــرבهـــ بـــב جـــوریے بهتـــ ظـلمـــکـــرבهــ ، בیگـِــہ نـَــہ نـــیازے בآرے و نـَــہ احســـاســـے ... وَلـَــــے اوـטּ از بـــے تو بـــوבטּ مـــیمیـــره ..
همــــیشـه دقــیقآ وقـــــتی پـُر از حـــرفی وقتـــی بغــــض میکـــُنی وقتـــی دآغونــــی وقــــتی دلــِت شکــــستـه دقیقــــا همیـــن وقـــــتآ انقــــدر حـ ـرف دآری کـــه فقــط میتونــی بگـ ـی : “بیخـــیآل“…
دسته بندی های وبلاگ
آخرین بازدیدکنندگان
مشاهده پروفایل
علامت گذاری به عنوان خوانده شده