پیش از من و تو بسیار، بودند و نقش بستند دیوارِ زندگی را زینگونه یادگاران وین نغمه ی محبت بعد از من و تو مانَد تا در زمانه باقیست آوازِ باد و باران . .
طلوع بی شمار معرفت باش به شهری که رسومش بی وفائیست سرم سرگرم تصویر تو گشته به آن حدی که اسمش بی نوائیست
آرزویم این است نتراود اشک در چشم تو هرگز مگر از شوق زياد نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز و به اندازه هر روز تو عاشق باشي عاشق آنکه تو را مي خواهد و به لبخند تو از خويش رها مي گردد و تو را دوست بدارد به همان اندازه که دلت ميخواهد ....
بارالاها ای خدای عدل و داد / هر که کرده یادی از ما زنده باد / ما که معتاد رفیقیم و خمار روی یار / در مرام ما نباشد ترک این نوع اعتیاد.
نيلو سرخوشيا...
