.:::: سمفونی استفراغ ::::.

پس از عقد، زوجی که در دو محیط مختلف بزرگ شده و انتظارات متفاوتی از زندگی دارند و همچنین ممکن است تصویر متفاوتی از همسر رویایی نسبت به سیمای واقعی همسر خود داشته باشند، زندگی را آغاز می*کنند. در این دوران به دلیل عدم استقلال زوجین و همچنین وابستگی و مراودات زیاد زوجین با خانواده*های خود انعطاف پذیری کمتری ممکن است در زوجین دیده شود. هر فرد تحت تاثیر فرهنگ خانواده خود قرار دارد و وقتی این فرهنگ*ها منطبق نباشد تعارض آغاز می*شود. هر کدام از زوجین برای غلبه هنجار فرهنگی خود تلاش می*کند و به دلیل ارتباطات توام زوجین با همدیگر از یک سو و با خانواده*های خود از سوی دیگر، انعطاف زوجین کم می*شود. در این دوران خانواده*ها مستقیم یا غیر مستقیم برای غلبه هنجار فرهنگی خود در خانواده تازه شکل گرفته تلاش می*کنند. در بسیاری اوقات حتی تشویق و توصیه*های مستقیم در انعطاف ناپذیری فرزند خود ارائه می*دهند و اضافه می*کنند اگر این هنجار در این مرحله غلبه نکند دیگر فرصتی برای ظهور ندارد. در هر خانواده*ای سال*ها طول کشیده است تا طی چند نسل هنجاری شکل گرفته و پذیرفته شده است اما انتظار این است که فردی که تازه با این خانواده وصلت کرده طی چند ماه فرهنگ و هنجار خود را رها کرده و هنجار جدید را بپذیرد. همچنین از فرزند خود انتظار دارند هنجاری را که هنوز به آن عادت نکرده است، حمایت کند و با تمام قوا و با تعصبات نسلی و قومی نگذارد که این هنجار از دست برود. اما حمایت خانواده*ها از فرهنگ خانوادگی می*تواند آغاز تعارضی مخرب در زندگی زوج جوان باشد. این مشکل در دوران عقد در اوج قرار دارد زیرا زوج جوان هنوز در وابستگی و تعلق خانواده*های خود قرار دارند. به نظر می*رسد مهمترین مانع تفاهم در این دوران تفاوت*های فرهنگی و دخالت خانواده*ها در غلبه هنجار فرهنگی است.
در صورتی که زوج جوان با این مرحله و تعارض طبیعی آن آشنا باشند، میتوانند کمتر تحت تاثیر تعارضات قومی و نسل*های قبل قرار گیرند. زوج جوان باید بدانند که مقدس*ترین نهاد مستقل اجتماعی را تشکیل داده*اند و می*توانند برای قرار دادن هنجارهای متناسب با خودشان در این محیط برنامه*ریزی کنند. بهتر است در این دوران نگاه*های قومی و قبیله*ای را کنار گذاشته و با گفت*وگو سعی در یافتن هنجارهایی کنند که با آرمان*های مشترک آن*ها سازگاری بیشتری دارد. همچنین با مراودات و محبت*های خود در حضور جمع به خانواده*ها اعلام کنند که نهاد مستقل و محکمی تشکیل داده*اند و خود می*توانند در این فضا هنجار و فرهنگ مورد نظر خود را ایجاد کنند. همچنین نگرانی*های خانواده*ها را نسبت به فنا شدن فرد در فرهنگ غیر از خانواده برطرف کنند.
زوج جوان باید بدانند که هر فرد با دیگری تفاوت دارد و همنشینی این افراد با هم نیز نهادهای متفاوتی به وجود می*آورد. لذا باید بدانند کلیشه واحدی به عنوان بهترین هنجار برای خانواده آن*ها وجود ندارد و در نهایت این زوج جوان هستند که باید به تدریج هنجارهای مورد پذیرش خودشان را تدوین و بهینه سازی کنند و همچنین باید بدانند برای تثبیت یک هنجار گاه سال ها زمان لازم است و تا تثبیت هنجار مطلوب نیاز به تلاش وجود دارد. زوج جوان باید بدانند که تغییر همسری که سال*ها با یک هنجار بزرگ شده و با آن زندگی کرده نیاز به فرایندی تدریجی و طولانی دارد و انتظار نداشته باشند که این تغییر یکباره و ناگهانی صورت پذیرد. زیرا نداشتن آگاهی از تدریجی بودن و طولانی بودن فرایند تغییر فرهنگی منجر به بروز رفتارهای نامناسب و اعمال فشار برای تغییر می*شود و گاه این فشارها و تعارضات تمام بنای خانواده را به لرزه می*اندازد. همچنین خانواده*ها بایستی به زوج جوان فرصت دهند تا هنجارهای مطلوب خود را از بین هنجارهای دو خانواده انتخاب کنند و بدانند که نگاه متعصبانه و اصرار بر پذیرش هنجار قومی و فرهنگ خانوادگی می*تواند به تعارضی مخرب منجر شود و گاه بقای یک خانواده را مورد تهدید قرار دهد.