Mahshad

زن که باشی
درباره*ات قضاوت می*کنند؛
در باره*ی لبخندت
که بی*ریا نثار هر کسی کردی
درباره*ی زیبایی*ات
که دست خودت نبوده و نیست
درباره*ی تارهای مویت
که بی*خیال از نگاه شک*آلوده*ی احمق*ها
از روسری بیرون ریخته*اند
درباره*ی روحت، جسمت
درباره*ی تو و زن بودنت، عشقت، همسرت
قضاوت می*کنند
تو نترس و زن بمان
احمق*ها همیشه زیادند
نترس از تهمت دیوانه*های شهر
که اگر بترسی رفته رفته
زنِ مردنما می*شوی...!!!