بايزيد بسطامي
توسط
در تاریخ جمعه ۲۴ آبان ۹۲ در ساعت ۲۲:۴۲ (1629 نمایش ها)
روشن تر از خاموشي ، چراغي نديدم
و سخني،بِه از بي سخني، نشنيدم
ساكن سراي سكوت شدم
و صُدره ي صابري را پوشيدم
مرغي گشتم؛
چشم او، از يگانگي
پَر او ، از هميشگي
در هواي بي چگونگي، مي پريد
كاسه اي بياشاميدم كه هرگز،تا ابد
از تشنگي او سيراب نشدم