گلهای زندگی من (موسی الرضا جون و کوثر)

ای هستی منای مادر منای وجودم زوجودتبه کجا رفتی کجا دلم تنگ استبهشت گوارایتدعایم کنکه محتاج دعایمفقط تو همه هستی منپناه من بودیمادرممادرحالا که من خود مادرممی فهمم که تو چه کشیدیمرا در دامنت پروراندینیستی تا دست هایت را ببوسمو بگویم مادرم شرمنده ام