tabrizelgoli

نکات تغذیه ای بذر زیره سیاه - [url]www.samimdordaneh.com[/url] در غذاهای اروپایی سنتی، بذر زیره سیاه به عنوان یک ادویه غالب در بسیاری از غذا های خوش طعم مورد استفاده قرار می گرفته.زیره سیاه که بسیار معطر است عضو خانواده جعفری یا Umbelliferae است؛ خانواده ی بزرگی از گیاهان که شامل ادویه جاتی مانند کرفس، انیسون، رازیانه و زیره است.نام علمی زیره سیاه Carum carvi است .زیره ی سیاه به طور گسترده در سراسر اروپا، شمال آفریقا و مناطق آناتولیا رشد می کند.این یک گیاه دوساله است که هر دو سال یک بار شکوفه می کند . گل های خامه ای آن به شکل چتر ظاهر می شود.این گیاه به اندازه ی دو پا رشد می کند و برگ های برگ های پر پر کوچکی باز می کند .دانه های زیره ی سیاه با ظاهر مشابه با زیره سبز دارای شکل هلالی به رنگ قهوه ای تیره و دارای پنج نوار (دنده ها) هستند .زیره ی سیاه در ساعات اولیه صبح روز* برداشت می شود تا از زمین ریختن و هدر رفتن ان درمزرعه جلوگیری شود. سپس آن را در بسته های بقچه مانندی قرار داده و در زیر نور خورشید خشک می کنند .مزایای بهداشت و درمان از بذر زیره ی سیاهعلاوه بر استفاده از آنها به عنوان مواد تصفیه کننده در داروهای سنتی دانه های زیره ی سیاه ارزش غذایی خود را دارند، و در واقع بسیاری مواد مغذی، مواد معدنی، ویتامین ها و آنتی اکسیدان های مفید برای سلامتی را دارا هستند.تخم زیره ی سیاه یک منبع غنی از فیبر رژیمی هستند. 100 گرم بذر حاوی 38 گرم فیبر است. فیبر غذایی محلول و همچنین نامحلول باعث افزایش حجم مواد غذایی و با سرعت بخشیدن به حرکت آن در رودهباعث جلوگیری از یبوست می شود .زیره ی سیاه حاوی روغن های اسانس مفید برای سلامتی است. زیره ی سیاه دارای آنتی اکسیدان های فلاونوئید مانند لوتئین، کاروتن، کریپتوکسانتین و زاکسنتین می باشد. این ترکیبات در واقع به عنوان آنتی اکسیدان های قدرتمند با حذف رادیکال های مضر آزاد از بدن* از سرطان، عفونت، پیری و بیماری های دژنراتیو عصبی جلوگیری می کنند.زیره ی سیاه منبع خوبی برای مواد معدنی مانند آهن، مس، کلسیم، پتاسیم، منگنز، سلنیوم، روی و منیزیم است. مس برای تولید گلبول های قرمز نیاز است. آهن برای تشکیل یافتن سلول های قرمز خون نیاز است . روی یک عامل مهم در بسیاری از آنزیم ها است که تنظیم کننده رشد ، هضم و سنتز اسید نوکلئیک است.پتاسیم جزء مهمی از مایعات سلولی بدن است که به تنظیم قلب و فشار خون کمک می کند. منگنز توسط بدن به عنوان عامل مشترک برای آنزیم آنتی اکسیدان قوی و سوپراکسید دیسموتاز استفاده می شود.بذرهای زیره ی سیاه منبع بزرگی برای بسیاری از ویتامین های حیاتی هستند. ویتامین A، ویتامین E، ویتامین C و همچنین بسیاری از ویتامین های نوع B مانند تیامین، پیریدوکسین، ریبوفلاوین و نیاسین در این دانه ها متمرکز شده اند.انتخاب و ذخیره سازیدانه های زیره ی سیاه را می توان سالانه در بازار های موجود یافت، این دانه ها به صورت بذر و یا پودر خرد یافت می شوند .زیره ی سیاه را می توانید در منزل در جای خنک تاریک و خشک تا ماه ها نگه دارید،* و هر زمان که نیاز دارید با استفاده از یک آسیاب دستی آن را آسیاب کنید .زیره ی سیاه پودر شده را باید در فریزر و در بسته های هوابندی شده نگه داری کرد و هر چه زودتر از آن استفاده کرد چون عطر خود را زود از دست می دهد .کاربرد داروییزیره ی سیاه در طب سنتی در درمان بیماری های نفخ شکم و سوء هاضمه مخصوصا برای دفع کولیک نوزادان استفاده می شود.همچنین در دارو سازی به عنوان یک عامل طعم دهنده برای دهان شوی استفاده می شود.زیره ی سیاه به عنوان یک دوای محمر برای تسکین زخم عضله ها استفاده می شود، همچنین به عنوان یک درمان برای برونشیت و سندرم روده تحریک پذیر در بسیاری ازطب های سنتی استفاده می شود .استفاده در آشپزیدانه های زیره سیاه دارای عطر و بوی گرم، شیرین و کمی فلفلی است. از آن به طور گسترده در آشپزی اروپا و منطقه ی مدیترانه استفاده می شود.برای حفظ عطر و بوی آن دانه های زیره سیاه می بایست با شعله ی کم به طور ملایم برشته شوند .این جا چند نکته برای سرو آن به شما ارائه می کنیم:دانه زیره سیاه به طور گسترده ای به عنوان یک ادویه خوش طعم استفاده می شود. به طور عمده در پخت و پز به عنوان یک ادویه و طعم دهنده پایه اضافه می شود .این ویژگی در غذاهای خوش طعم، از جمله سوپ کلم، کلم کلم و سالاد است.در غذاهای خوش طعم، از جمله سوپ کلم، کلم طوقه و سالاد پر کاربرد است. زیره سیاه به نان، کیک، بیسکویت و پنیر عطر دلپذیری می دهد. در فرانسه آن را قبل از غذا خوردن در یک بشقاب روی پنیر مونستر می ریزند .همچنین به همراه با سایر ادویه جات تند، آنها را برای خوردن سوسیس و سایر محصولات گوشتی مورد استفاده قرار می دهند .در اروپای مرکزی، سوسیس با چاشنی زیره سیاه یک غذای عمده است .نکات ایمنیزیره ی سیاه هم درست مثل سایر ادویه ها باید در مقدار کمی استفاده شود. استفاده ی بیش از حد از ادویه جات در مواد غذایی می تواند باعث تحریک دستگاه گوارش و زخم معده شود.