شخصی

کدام راه است
که پای خسته را نشناسد
کدام کوچه
خالی از خاطره است
و کدام دل
هرگز نتپیده
به شوق دیدار
بیا...
تا برایت بگویم
از سختی انتظار
که چگونه
در دیده های بارانی
رنگ هذیان به خود می گیرد

جای خالی زندگی

یک دنیا حرف برای تو دارم ، یک دنیا پر از حرفهای نگفته، یک دنیا پر از بغض های نشکفته. با منی ، هر جا و اینک آمده ام تا مثل همیشه سنگ صبور روزهای دلتنگی ام باشی!

دلم به وسعت یک آسمان تیره غمگین است . صدایی نیست ، مأوایی نیست ، حتی سایبان روزهای دلتنگی نیز دیگر جوابگوی دلتنگی هایم نیست.

من آمده ام! اینجا ، کنار دلواپسی های شبانه ات،* کنار شعله ور شدن شمع وجودت ،اما نمی دانم چرا دلم آرام نمی گیرد...

دلم گرفته، دلم سخت

...

دلم از زندگی سیره ببین بی تو چه داغونه

دلم در حسرت عشقت هنوز بی تو یه حیرونه

دلم از غصه چشمات نفس هم سخت میدونه

دلم با تو دلم بی تو دلم رنگ شب و ظلمت

دلم عاشق ترین دل بود تو این بی کسی و غربت

دلم در حسرت لبخند زیبای تو ویرون شد

دلم وقتی شنید از غصه داغون شد

شنید از باد و از بارون شنید از ابر سرگردون

شنید از جنگل و دره شنید از بلبل و بره

همه زمزمه میکردن شکست سخت عشقم را

همه بیهوده میگفتن چه اخر داره این دنیا

شنیدم رود جوشانی بپرسید از گلستانی

جرا اخر در این دنیای فانی

...

زندگي مدادي رو دوست دارم
چون لج بازی نمیکنه. هر چی تو بخوای مینویسه.چون اگه اشتباه رفتي،اشتباه نوشتی، مي توني برگردي و پاک کني.
زندگي مدادي رو دوست دارم....

زندگي مدادي رو دوست دارم


چون رویاهاتو میتونی باهاش به تصویر بکشی.

زندگي مدادي رو دوست دارم

چون مثل خودکار رنگ رنگی و تجملی نیست.


زندگي مدادي رو دوست دارم
چون هم دیواره اش

...

دلمان خوش است

به لذت های کوتاه

به دروغ هایی که

از راست بودن قشنگ ترند

به اینکه کسی عاشقمان شود..

با شاخه گلی دل می بندیم

و با جمله ای دل می کنیم

دلمان خوش می شود

به برآوردن خواهشی

و چشیدن لذتی

و وقتی چیزی مطابق میل ما نبود

چقدر راحت لگد می زنیم

و چه ساده می شکنیم

همه چیز را .....

شاید تو این تاریکی محض ، یکی هنوز بیدار باشه ، یک آدم غریب

که سرنوشتش رو تفأل زده به حافظ .

یا یکی مثل من داره واسه یکی مثل تو یه چیزی مینویسه

و از قطره های بلوری اشک واسه واژه های آشفته ذهنش ،

جمله های ناقص و نامفهوم می سازه

یا یکی مثل...، قلمش رو کوک کرده تا از عشق و دوستی بگه .

شایدم یکی تو این دم دمای صبح پاییزی سفره ی خاطراتشو پهن

کرده و جرعه جرعه اشک رو ...

...