برای پریدن به دو بال احتیاج داریم. عقل ، قلب. هر کدوم و که کنار بزاریم به زمین سقوط میکنیم. با هم در کنار هم و هماهنگ.
زندگي مدادي رو دوست دارم چون لج بازی نمیکنه. هر چی تو بخوای مینویسه.چون اگه اشتباه رفتي،اشتباه نوشتی، مي توني برگردي و پاک کني. زندگي مدادي رو دوست دارم.... زندگي مدادي رو دوست دارم چون رویاهاتو میتونی باهاش به تصویر بکشی. زندگي مدادي رو دوست دارم چون مثل خودکار رنگ رنگی و تجملی نیست. زندگي مدادي رو دوست دارم چون هم دیواره اش ...
دلمان خوش است به لذت های کوتاه به دروغ هایی که از راست بودن قشنگ ترند به اینکه کسی عاشقمان شود.. با شاخه گلی دل می بندیم و با جمله ای دل می کنیم دلمان خوش می شود به برآوردن خواهشی و چشیدن لذتی و وقتی چیزی مطابق میل ما نبود چقدر راحت لگد می زنیم و چه ساده می شکنیم همه چیز را .....
شاید تو این تاریکی محض ، یکی هنوز بیدار باشه ، یک آدم غریب که سرنوشتش رو تفأل زده به حافظ . یا یکی مثل من داره واسه یکی مثل تو یه چیزی مینویسه و از قطره های بلوری اشک واسه واژه های آشفته ذهنش ، جمله های ناقص و نامفهوم می سازه یا یکی مثل...، قلمش رو کوک کرده تا از عشق و دوستی بگه . شایدم یکی تو این دم دمای صبح پاییزی سفره ی خاطراتشو پهن کرده و جرعه جرعه اشک رو ... ...
من خواب نیستم! خاموش اگر نشستم مرداب نیستم! روزی که بر خروشم و زنجیر بگسلم روشن شود که آتشم و آب نیستم
باران كه بزندتازه آسمان می*شود عین این دل من، بی*ستاره و مه*آلود،آنوقت این دل بی*همراهمی*خواهد كه بخواندنمناك، چون نوای باران؛می*خواهد كه آواز در آواز باران بیفكند،چندان كه آسمان هم نداند؛ این نوا از كدامین برآمده! به*گاه رعد اما،سكوت می*كند این دل، كه شهرآشوب نمی*داند!!!
دلتنگی چه حس بدی است تنهایی چه حس بدی است كاش پاره ای ابر میشدم دلم مهربانی میبارید كاش نگاهم شرار نور میشد آشتی میداد و كه دوست داشتن چه كلام كاملی است و من چقدر دلم تنگِ دوست داشتن است
جز خدا کیست که در سایه مهرش باشیم رحمت اوست که پیوسته پناه من و توست