دسته بندی نشده

...

حافظه ی آدم های غمگین...

حافظه ی آدم های غمگین قویست؛
آنها می دانند
که کجای کدام خیابان
آن روز
مُــردند...!

روی آن شيشه تب دار تو را "ها " کردم

اسم زيباي تو را با نفسم جا کردم

حرف با برف زدم سوز زمستاني را

با بخار نفسم وصل به گرما کردم

شيشه بد جور دلش ابري و باراني شد

شيشه را يک شبه تبديل به دريا کردم

عرق سردي به پيشاني آن شيشه نشست

تا به اميد ورود تو دهان وا کردم

در هواي نفسم گم شده بودي اي عشق

با سرانگشت تو را گشتم و پيدا کردم

با سرانگشت کشيدم به دلش عکس تو

...

یه شعر زیبا از سهراب سپهری

و شکستم و دویدم و فتادم
درها به طنین های تو وا کردم

هر تکه را جایی افکندم پر کردم هستی ز نگاه

بر لب مردابی پاره لبخند تو بر روی لجن دیدم رفتم به نماز

در بن خاری یاد تو پنهان بود برچیدم پاشیدم به جهان

بر سیم درختان زدم آهنگ ز خود روییدن ...

خوبی آدم*ها و دیوار :همیشه از خوبی*های آدم*ها برای خودتدیوار بساز. پس هر وقت در حق توبدی کردند ، فقط یک آجر از دیواربردار ! بی*انصافیست اگر دیوار خرابکنی

عده اي دعوت به مهماني شدند
در سه شب آنها پذيرايي شدند

چون شب اول شد و هنگام شام
دسته اول بشد جمعش تمام

سفره شد پهن و غذا آماده شد
نزد هركس ظرفها بنهاده شد

ناگهان هر يك ز روي حرص آز
شد به ظرف ديگري دستش دراز

هر يك از آن ديگري نانش ربود
چون ...

فقط خدا

لحظات منا جات با خدا شیرین ترین لحظه زندگیه

اون موقع که به جایی می رسی که می فهمی فقط خدا

اون لحظه می گی (خدایا به امید تو نه به امید خلق)

اگه قرار بود هرکسی بزرگترین غمش رو برداره و ببره تحویل بده، با دیدن غمهای دیگران آهسته غمش رو در جیبش میگذاشت و به خونه بر می گشت