باید فراموشت کنمچندیست تمرین میکنم من می توانم! می شود! آرام تلقین میکنم. حالم، نه، اصلآ خوب نیست... تا بعد بهتر می شود!! فکری برای ِ این دل ِ تنهای ِ غمگین میکنم. من می پذیرم رفته ای، و بر نمی گردی همین! خود را برای ِ درک این، صد بار تحسین میکنم. کم کم ز یادم می روی، این روزگار و رسم اوست! این جمله را با تلخی اش صد بار تضمین میکنم.
بیا ای بی وفای من و امشب را فقط امشب برای خاطر آن لحظه های درد کنار بستر تاریک من ، شب زنده داری کن که من امشب برای حرمت عشقی که ویران شد برایت قصه ها دارم ...
ازاین عادت باتو بودن هنوز ببین لحظه لحظه ام کنارت خوشه همین عادت باتو بودن یه روز اگه بی تو باشم منو میکشه تصویر مورد نظر پالایش و حذف شده است
آپدیت شده پنجشنبه ۱۶ خرداد ۹۲ در ۱۸:۲۱ توسط [ARG:5 UNDEFINED]
کـاش مـی فـهـمیـدی .... قـهـر میـکنم تـا دسـتـم را مـحـکمتر بگیـری و بـلـنـدتـر بـگـویی: بـمان... نـه ایـنـکـه شـانـه بـالا بـیـنـدازی ؛ و آرام بـگویـى: هـر طور راحـتـى ... !
به ارزویت رسیدی تنهایم تنهایم تنهایماین است زندگی من راحت بخوابکه من تنهایمبه آرزیت رسیدیحال من فقط یک تنهایمبا قطرهای اشکیکه نمیدانم چرا میبارد