SENJELI

همیشه همینجوریه ...

تا میای عادت کنی به اینکه تنهایی از زندگی لذت ببری
بدون هیچ آشفتگی و دلتنگی...

یکی از راه میرسه ...
یه مهربون....اولش خیلی ساده میگیری
میگی اینم یکی مثل بقیه است ،

اما بعد چند وقت میبینی روزاتو چقدر قشنگ کرده...

چقدر صبحا با انرژی از خواب پامیشی...

چقدر شبا با شب

...

پسر جون!!
افتخار میکنی هرزه ای؟
افتخار میکنی هر روز با احساس یه دختر بازی میکنی و میری پزشو به دوستات میدی که با اینم اره!!
که همه اویزونتن؟
افتخار میکنی از 10تا کلمت 1000تاش فحشه و احترام گذاشتن به هیچ کس رو بلد نیستی؟
... ... افتخار میکنی که هر شب مستی و نوعی از پارتی نبوده که حضور نداشته باشی؟
افتخار میکنی که بگی اهل تعهد نیستی و دختر واسه بازی دادنه؟
هه این کارارو میکنی که فردا که ازدواج کردی مثلا دلت نخواد...فکر

...

واسه اولین بار یکی میاد تو زندگیت
میگه دوستت داره
تو هم خوشت میاد چون تورو دوست داره
کم کم به هم عادت میکنید
وابسته میشید یه جواریی که فک میکنید
بدون هم بودن واستون محال شده
این رابطه میشه عشق اول
وقتی میره تو میمونی و هزار تا خاطره با کلی تنهایی و سوال بی جواب خلاصه قشنگترین روزای زندگیت میشه غم و غصه
میشه فکر کردن

...

سکوت کن!
بگذار بغض هایت سربسته بماند...
گاهی
سبک نشوی
سنگین تری

یه قانونی هست که میگه تا قبل از اینکه پرواز کنی
هرچقدر خواستی بترس ،
فکر کن ،شک کن ، دودل شو ، پشیمون شو ...
اما وقتی پریدی اگه وسط راه پشیمون شدی ، بازی رو باختی.

باید پر باز کرد و بی ترس و دغدغه پرید و اوج گرفت...
چه لذتی داره اگه هم پروازت پرِ پروازت باشه...

از یه جایی به بعد . . .
مرض چک کردن موبایلت خوب میشه
حتی یه وقتایی یادت می ره گوشی داری
دیگه دلشوره نداری که گوشیتو جا بذاری
یا اس ام اسی بی جواب بمونه

از یه جایی به بعد . . .
دیگه دوس نداری هیچکس رو
به خلوت خودت راه بدی
حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه

از یه جایی به بعد . . .
وقتی کسی بهت می گه دوست دارم
لبخند

...

آدم*ها ذرّه ذرّه محو می**شوند، آرام.. بی* صدا.. و تدریجی*

همان آدم*هایی* که هر از گاهی پیغام کوچکی برایت میفرستند،
بی* هیچ انتظار جوابی*،
فقط برایِ آنکه بگویند هنوز هستند؛
برای آنکه بگویند هنوز هستی* و هنوز برای آنها مهم ترینی..

همان آدم*هایی* که روزِ تولد تو یادشان نمی*رود
همان*هایی* که فراموش می**کنند که تو هر روزخدا آنها را فراموش

...

وقتی حرف عشق به میان می آید

همه میخواهند برای اثباتش کوه بکنند

نیازی نیست فرهاد شوی

همین صبرت به هنگام دوری و دلتنگی

کم از کندن بیستون نیست

عاشق که باشی کوه برایت مثل ریگ میشود

زور نمیخواهد

"عشق" میخواهد

همین