.:::: سمفونی استفراغ ::::.

اگر همیشه توی دعوایتان به اصطلاح «رو» دعوا کنید، در «عمق» همیشه یک وفاداری همیشگی پنهان وجود خواهد داشت.


۱) خودتان را جای همسرتان بگذارید:
وسط داد و بیداد**هایی که می*کنید، یک لحظه خودتان را جای همسرتان بگذارید و سعی کنید تا جایی که می*توانید مشکلاتش، استرس**هایی که دارد و احساسات فعلی*اش را درک کنید.
۲) باورهای غیر واقع*بینانه را تغییر دهید:
«یک دعوا یعنی خراب کردن هر چی تا حالا ساخته*ایم»، «همسرم باید همیشه مرا بفهمد چون همسرم است دیگر!»، «همسرم هیچ*وقت خودش را عوض نمی*کند»، «نیازهای همسرم، زمین تا آسمان با نیازهای من فرق می*کند» و... این باورها ممکن است با قیافه*ای حق به جانب ته ذهن شما نشسته باشند.
کاری نداریم که کی و ازکجا آمده*اند توی ذهن شما؛ ولی حاصلش این است که اگر تغییرشان ندهید، به قول لازاروس «این فکر**های سمی* می*تواند شما را دیوانه کند» واقعیت این است که «همیشه و در همه ی روابط زناشویی، اختلاف**هایی پیش می*آید»، «همسران نمی*توانند همیشه ذهن طرف مقابلشان را بخوانند»، «همه تا حدی تغییرپذیرند» و «افرادی که دو طرف یک رابطه طولانی مدت قرار می*گیرند، معمولا نیاز**های مشابه هم دارند».
۳) دعوا را به شخصیت همسرتان ربط ندهید:
اگر بعد از دعوا فکر کنید که دعوا به این خاطر بوده که همسرتان اصولا خودخواه است، دیگر جایی برای صلح نمی*ماند. شخصیت دعوایی ممکن است وجود داشته باشد اما غالبا رفتار همسران موقع دعوا تحت*تاثیر موقعیت است. اگر بیشتر تامل کنید می*بینید که «همسرتان همیشه این*طور عمل نمی*کند» و «با اینکه رفتارش خوب نبوده اما می*دانید که به شما علاقه*مند است».
۴) دعوا را به قسمت**های عمیق رابطه نکشانید:
اگر همیشه توی دعوایتان به اصطلاح «رو» دعوا کنید، در «عمق» همیشه یک وفاداری همیشگی پنهان وجود خواهد داشت. دعوایتان را به این جاها ربط ندهید.
۵) احساسات*تان را با صراحت بیان کنید:
به جای اینکه بگویید «حس سینما رفتن داری؟»، بگویید «دوست دارم برم سینما». به جای اینکه از جملات «تو من را... »، از جملات «من احساس می*کنم...» استفاده کنید..
۶) درباره همسرتان کلی*گویی نکنید:
اینکه بگویید «تو آدم بی*ملاحظه*ای هستی» چیزی را عوض نمی*کند. دقیقا به همسرتان بگویید که چه چیزی باید در رفتارش تغییر کند.
۷) جایگزین بگذارید:
اینکه داد و بیداد کنید که از رنگ**های صورتی *و قهوه*ای و آبی و زرشکی برای پرده خانه خوشتان نمی*آید، چیزی را درست نمی*کند؛ به جای اینها ـ البته اگر رنگی باقی*مانده بود ـ بگویید از کدام رنگ خوشتان می*آید.
۸) خوب گوش کنید:
بله، خوب گوش نمی*دهید! به قول قدما با گوش دل حرف**های طرف مقابل را نمی*شنوید. تا همسرتان حرف می*زند در مقابلش توی ذهنتان یک جمله آماده می*کنید. اینکه نشد گوش دادن! فیدبک بدهید ببینید اصلا آن*جوری که شما فهمیده*اید، همسرتان حرف زده است یا نه.
۹) ببخشید:
بعضی وقت**ها واقعا همسرتان مقصر بوده و اشتباه کرده است. شما بهتر است در این مواقع، لذت توفیق اجباری بخشش را بچشید.
۱۰) تمرین «روزهای صمیمانه» را انجام دهید:
شاید به نظرتان خنده*دار باشد اما گاهی چاره*ای جز این نمی*ماند که یک تمرین مکانیکی انجام دهید. می*توانید یک تعداد روز متوالی را مشخص کنید و در این روزها توافق کنید که هر روز حداقل ۵ مورد از فهرست کارهایی که همسرتان می*خواهد را انجام دهید.
البته او هم باید متقابلا کارهایی که شما می*خواهید را انجام دهد. این کارها اول باید امری باشند؛ یعنی طرف را از کاری نهی نکنند، دوم باید عملیاتی باشند؛ سوم آن*قدر کوچک باشند که بتوان هر روز انجامشان داد و چهارم مربوط به دعوای اخیر نباشند. باور کنید این تمرین ها معجزه می*کند. امتحانش ضرر که نداره ، داره ؟؟