.:::: سمفونی استفراغ ::::.

اصلا -حتی یه سر سوزن- دوست ندارم.
ازت متنفرم -حتی-.
از حرف زدن ات، رفتارت، قیافه ات، غذا خوردن ات، عشوه اومدنت، لاو ترکوندنت... از همه چیزت!
+ نمی دونم چرا اینقدر عوضی شدم.
و تو،
ببین، ...
تقصیر تو بود همه چی.
+ شاید نبود.. به ...مم که نبود!!
خلاصه
تو رو با تمام وجودم،
با همه ی سلول هام می خواستم.
گند زدی به همه چیز.
+ مهم نیست... -باور نکن-.
داشتم فکر می کردم شاید همه ی این چیزا خرکیه، آخه همون قدر که داغون دوست دارم، وحشتناک ازت متنفرم.
من مثل یه معتادم که که از مواد متنفره.
ولی نمی تونه دست ازش بر داره.
نمی تونه دست از این لعنتی برداره
لعنتی، ازت متنفرم... می فهمی؟
+ مستر سبز،
چقدر مظلوم به نظر میای.
صدای گریه هات دلمو ریش کرد.
بدون که ... به آزادی ت حسودیم می شه!