نوشته اصلی توسط mohsen_lucky20 البته من کوچیک تموم دخترا های این انجمنم هااااااااااااااااااااا دختر ترشیده ای تا صبح خفت صبح خوابش را به مادر بازگفت خواب دیدم خانه نورانی شده کوچه سرتاسر چراغانی شده شربت و شیرینی و گل داشتیم زیر ابروهای خود برداشتیم سفره عقد و نبات و خنچه بود صورتم خوشگل تر از یک غنچه بود در لباسی توری و گلدار و ناز آستین٬ پُرچین و گردن٬ بازٍ باز... مادرش زد بر سر او٬ تند گفت: ول کن این الفاظ نامربوط و مفت! وصف اندام و سر و وضعت نگو نیست این جا جای هر راز مگو! جای طنز و شوخی است این جا عزیز! آبروی شعر طنزش را نریز! الغرض! آخر چه شد؟ این را بگو ول کن این وصف تمام و مو به مو! دخترک وا رفت اما جا نزد/گفت: آره! می گفتم...خب قافیه نیومد چی کار کنم؟ در کنارم یک جوان قد بلند! خوش قیافه٬ زلف ها مثل کمند! البته از من که خوشگل تر نبود! با کت و شلوار طوسی کبود مادرش یک بار دیگر اخم کرد دخترک فهمید و رویش گشت زرد الغرض من یافتم یک شوهری جفت خوبی٬ هم نفس٬ یک همسری گفت مادر: "دختر زیبای من! ای سی و شش سال تو همپای من! آن چه دیدی خواب خوش بود و پرید کاش می شد شوهر از دکان خرید
دسته بندی های وبلاگ
نوشته اصلی توسط mohsen_lucky20
ارسال مطلب به ایمیل
مشاهده پروفایل
علامت گذاری به عنوان خوانده شده