مشاهده RSS Feed

.:::: سمفونی استفراغ ::::.

جنگل شیشه ای

به این مطلب امتیاز بدهید

نظرات

    شب هم آهنگی لب ها می لرزند. شب می تپد. جنگل نفس می کشد.
    پروای چه داری ، مرا در شب بازوانت سفر ده
    انگشتان شبانه ات را می فشارم ، و باد شقایق دوردست را پر پر می کند
    به سقف جنگل می نگری: ستارگان درخیسی چشمانت می دوند
    بی اشک چشمان تو ناتمام است ، و نمناکی جنگل نارساست