.:::: سمفونی استفراغ ::::.

«سپیده»

سپیده بودی واسه من	واسه شبو ستاره هام
رفتی ولی موندی هنوز	تو دفتر خاطره هام
هنوز توی اتاق من	عطر تو روحس میشه کرد
جای تو خالیو منم	همه وجودم شده درد
حالا دیگه ترانه هام	ترانة بی کسیه
حالا دیگه شبای من	شبای دلواپسیه
نمی دونم چرا دلت از دل من جدا شده	رفتی و کار هر شبم گریة بی صدا شده
کاشکی فقط یه روز بیای واسه یه لحظه دیدنت	منتظرن چشای من منتظر رسیدنت
وقتی بودی آسمون برام پر از ستاره بود	اومدنت برای من یه فرصت دوباره بود
رفتی نمی دونم چرا دادی من و به بی کسی	هیچکی مثله من نمیشه یه روز به حرفم می رسی
یه روز میشه دل خودت بشه گرفتار کسی	هیچکی مثل من نمیشه یه روز به حرفم می رسی
هنوز به یاد اون روزا منتظرم تا که بیای	اگه بیای منم میشم همون کسی که تو بخوای
توکه سپیده باز بیای سیاهی از دلم میره	به انتظارت می مونم این دیگه راه آخره