hossein2051

فاز: فروپاشي [URL="redirect.php?a=forums.pichak.net/www.topseda.ir"]گروه «آريان»[/URL]، به عنوان اولين گروه موسيقي پاپ بعد از انقلاب براي دوست*داران موسيقي خبر ناراحت*کننده*اي بود. گروهي که به شکل*گيري موسيقي پاپي که ما امروز مي*شنويم در دهه هفتاد جهت داد. گروه «آريان» سال 1378 با ده عضو تاسيس شد. از ميان آنها خيلي زود پاي يکي از گيتاريست*هايشان، محمدرضا گلزار به سينما باز شد و يکي ديگر از اعضاي گروه هم در يکي از کنسرت*هاي خارج از کشور از آنها جدا شد و حلقه اصلي اعضاي گروه منحصر شد به: پيام صالحي و علي پهلوان(خوانندگان و بنيانگذاران گروه که بيشتر کارهاي مربوط به آهنگسازي و سرودن ترانه*ها را هم خودشان انجام مي*دادند)، شراره فرنژاد(نوازنده گيتار و همخوان)، عليرضا طباطبايي(نوازنده درامز)،* سيامک خواهاني(نوازنده ويولن)، نينيف اميرخاص(نوازنده کيبورد و تنظيم*کننده) و سحر و ساناز کاشمري(همخوان).

اولين آلبوم*شان «گل آفتابگردون» سال 1379 مجوز گرفت. تعداد طرفداران گروه آريان در آن سال*ها از هر خواننده*اي که امروز فکرش را مي*کنيد، بيشتر بود. ترانه*هاي شاد عاشقانه، گروه مختلط و استفاده از همخوان زن همين الان هم موضوع حساسي است چه برسد به آخر دهه هفتاد که يک اتفاق بزرگ در دنياي موسيقي بود. کنسرت*هاي مربوط به آلبوم «گل آفتابگردون» جزو موفق*ترين تورهاي کنسرت تاريخ موسيقي ايران هستند. تا سال*ها بعد همچنان در مغازه*ها و کوچه و خيابان مي*شد آهنگ «دونه دونه» آريان را شنيد. سال بعدش آريان «و اما عشق» را به بازار داد در همان حال و هواي آلبوم قبلي*شان و بلافاصله بازار تسخير آلبوم دوم آريان شد. قطعات «بمون تا بمونم» و «گل هميشه بهار» جزو محبوب*ترين آثار اين آلبوم بودند. بعد از اين دو آلبوم بنظر مي*رسيد آريان يک گروه هميشه موفق و شکست*ناپذير است. گروهي که جاي خودش را در دل مردم باز کرده بود. آريان در ذهن مردم فقط يک گروه موسيقي پاپ نبود تصويري ايده*آل از جواني و موسيقي جوانانه بود.
مشکلات آريان بعد از آلبوم دوم کم*کم خودش را نشان داد. نتيجه محبوبيت زيادشان بود. اول مشکلات سر راه کنسرت*هايشان و بعد هم اختلافاتي که هر از چندگاهي با ترانه شرقي و تهيه*کننده*شان محسن رجب*پور پيدا مي*شد. اسم آريان و ترانه شرقي از هم جدا نبود. سه سال فاصله افتاد تا آلبوم سوم*شان «تا بي*نهايت...» را به بازار بدهند. مردم هنوز مشتاق شنيدن کار جديد آريان بودند هرچند آلبوم سوم انتظارها را آن*طور که بايد برآورده نکرد اما اعضاي گروه به قدم*هاي بزرگتري فکر مي*کردند از جمله استفاده از اسم و رسمي که آريان در خارج از کشور به هم زده بود. به هر حال براي خارجي*ها تصوير اين گروه جذاب که بعد از انقلاب توانسته بود دوباره موسيقي پاپ را با شکل و شمايل جوانانه روي صحنه*ها ببرد، خيلي جالب بود. ايده همکاري با کريس دي*برگ در همان سال*ها شکل گرفت. کريس دي*برگ خواننده ايرلندي هم نام معتبري بود هم اينکه کارنامه بدون حاشيه*اي داشت و اصلا گزيد*ه*اي از کارهايش در ايران هم منتشر شده بود و ميان ايراني*ها کلي طرفدار داشت. کافه*هاي آن سال*ها با موسيقي کريس دي*برگ جان گرفتند. کارهاي مجوز گرفتن براي همراهي با کريس دي*برگ طولاني شد و با تغيير دولت سخت*گيري در حوزه موسيقي پاپ بيشتر شده بود. همه اين*ها دست به دست هم داد که آلبوم چهارم آريان، «بي تو با تو» در سال 1387 و با چهار سال فاصله از آلبوم آخرشان منتشر شود. تازه نصف ايده*هايشان هم اجرايي نشده بود. فقط يک تک*آهنگ «نوري تا ابديت» با همراهي کريس دي*برگ نتيجه اين همکاري بود. حتي مجوز کنسرت مشترک با دي*برگ را هم نتوانستند دريافت کنند. از همين سال*ها بود که تعداد خوانندگان پاپ به شکل حيرت*انگيزي افزايش پيدا کرد. رقبا زياد شدند. اما به دلايلي که هنوز هم نمي*دانيم چيست سخت*گيري*ها روي آريان بيشتر از بقيه بود. کمتر کنسرت گذاشتند. سخت*تر مجوز مي*گرفتند و مشکلات*شان با تهيه*کننده*شان هم آنقدر جدي شد که گاهي در مصاحبه*ها به آن اشاره مي*کردند. بعد از چند سال ديگر تبديل به نوستالژي شدند و خيلي*ها فکر مي*کردند آريان تمام شده است. پيام صالحي، از اعضاي اصلي گروه هم يکي دو تا تک*آهنگ منتشر کرد که به اين احتمال قوت مي*داد. خلاصه اينکه اوايل سال 93 اعضاي گروه تصميم گرفتند آريان را منحل کنند. آلبومي که چند سال در صف مجوز بود تبديل به آلبوم آخرشان شد و نامش را به «خداحافظ» تغيير دادند. قرار شد هيچ*کدام از اعضاي گروه از نام آريان استفاده نکنند. آلبوم خداحافظي گروه آريان با طرفداران*شان چند روزي است که به بازار آمده و خوب هم مي*فروشد. مردم دوباره ياد گروه محبوب*شان افتاده*اند فقط حيف که اين آخرين باري است که آلبوم جديدي از آنها مي*خرند. با علي پهلوان، خواننده، ترانه*سرا و از بنيانگذاران گروه که در اين يک سال اخير در استراليا زندگي مي*کند، درباره انحلال گروه و آلبوم آخر حرف زديم.

- اصولا کسي به کار گروهي در ايران اعتقاد ندارد. بخصوص در زمينه*هاي هنري همه فکر مي*کنند فردي کار کردن راحت*تر است بخصوص که درنهايت اعتبارش هم به يک نفر مي*رسد. الان که به گذشته نگاه مي*کنيد از تجربه کار گروهي آريان راضي هستيد؟
کار گروهى منافع بسيارى دارد و به همان مقدار و شايد بيشترهم پيچيده است. ما با شرايط خاصى اين کار را شروع کرديم و در ابتدا با عنوان کار در صنعتى به نام موسيقى به آن نگاه نکرديم و برنامه*ريزى در اين خصوص نداشتيم. تنها آرزويمان اين بود که بتوانيم مجوز بگيريم و در يک سالن 400 نفرى به روى صحنه برويم! به همين خاطر وقتى ناگهان کار به نقطه*اى رسيد که خودمان را در ميان اينصنعت يافتيم نمى*دانستيم بايد چه کنيم و مثل قايقى با جريان آب حرکت کرديم. همه چيز خارج از گروه براساس کارهاى فردى تنظيم شده بود وهمين باعث شد ما خيلى از منافعمان را از دست داديم. ضمن اينکه هميشه ذهنمان درگير موانع جدى بود که برايمان ايجاد مى*کردند و ما هميشه بايد براى گذر از آنها و بقاى گروه از يک سرى منافعمان چشم پوشى مى*کرديم يا در اوج براى مدتى متوقف مى*شديم.
سعى کرديم براى کنترل گروه، قوانين درون گروهى تنظيم کنيم و تا حدى هم موفق بوديم ولى الان که به آن نگاه مى کنم احساس مى کنم اگر امروز قرار بود اين قوانين را تنظيم کنيم، با تجربه فعلى، خيلى موارد بايد تصحيح شوند.
در آخر اينکه بله فردى کار کردن خيلى از مشکلات را ندارد ولى کار گروهى در صورتى که از ابتدا با قوانين و ساختار درست انجام شود مى تواند بسيار کارآمد باشد.


- بنظر مي*رسد از همان اول براي گروه يک مسير مشخص درنظر گرفته بوديد و با شنيدن آلبوم*ها مي*شود به اين نتيجه رسيد که کمتر از مسير خارج شده*ايد. اين البته يک بخش مثبت دارد که هميشه کارهايتان ساده و دلنشين بوده*اند اما هيچ*وقت به فکر تجربه*هاي جديد نيفتاديد؟ در فرم موسيقي*تان يا حتي در ترانه*ها؟ برخلاف خيلي از گروه*ها و خوانندگان سال*هاي اخير همچنان روي خواندن عاشقانه*هاي ساده با مضامين مثبت اصرار داشتيد يا حتي در فرم خواندن قطعات در اين آلبوم آخر تغييري اتفاق نيفتاده است.
اين تغيير قرار بود در آلبوم پنجم که سه سال پيش توليد شد، ديده شود که متاسفانه آلبوم دو سال در مرحله اخذ مجوز گرفتار شد و به خداحافظى آريان انجاميد. آلبوم جديد ترانه*هايى با مضامين دلتنگى دارد و قرار بود ابتدا نامش «دلتنگى*ها» باشد. تنظيم آثار هم توسط اشخاصى خارج از گروه انجام شده و همين باعث تغيير بسيارى در جنس موسيقى شده است.

- و سوال آخر اينکه هنوز هم فکر مي*کنيد انحلال تنها راه حل مانده بود؟ نگاهتان به روزهاي رفته چيست و ممکن است آينده دوباره*اي براي گروه در کار موسيقي باشد؟
در حال حاضر تنها راه بود.سال*هايى که گذشت تماما به عشق کسانى بود که ما را در اين راه حمايت کردند. طرفداران عزيز گروه آريان که در تمام اين سال*ها پشتيبان ما بودند.
فعلا که اعضاى گروه به صورت انفرادى کار خواهند کرد تا شايد روزى اگر واقعا شرايط به جايى برسد که امکان بازگشت باشد برگرديم که اين امر مطمئناً با شرايط فعلى تا سال*ها ميسر نيست.
آريان براى باز شدن فضاى موسيقى در ايران تلاش بسيارى کرد و بخاطر حرکتش در صف اول ضربات بسيارى را هم متحمل شد. به اميد روزى که مسئولين کشور عزيزمان حداقل خودشان به قوانين و مجوزهاى صادره احترام بگذارند و قانون شکنى برخى افراد خاص،افتخار و ارزش محسوب نگردد.